(( انسان از زبان دکتر شریعتی ))

دکتر علی شریعتی انسانها را به چهار دسته تقسیم کرده است :

-1 آنانی که وقتی هستند هستند وقتی که نیستند هم نیستند عمده آدمها.

حضورشان مبتنی به فیزیک است. تنها با لمس ابعاد جسمانی آنهاست که

قابل فهم می‌شوند. بنابراین اینان تنها هویت جسمی دارند.

-2 آنانی که وقتی هستند نیستند وقتی که نیستند هم نیستند مردگانی

متحرک در جهان. خود فروختگانی که هویتشان را به ازای چیزی فانی

واگذاشته‌اند. بی شخصیت‌اند و بی اعتبار. هرگز به چشم نمی‌آیند. مرده و

زنده‌اشان یکی است.

-3 آنانی که وقتی هستند هستند وقتی که نیستند هم هستند آدمهای 

معتبر و با شخصیت. کسانی که در بودنشان سرشار از حضورند و در نبودنشان

هم تاثیرشان را می گذارند. کسانی که همواره به خاطر ما می‌مانند. دوستشان 

داریم و برایشان ارزش و احترام قائلیم.

-4 آنانی که وقتی هستند نیستند وقتی که نیستند هستند شگفت انگیز ترین

آدمها.

در زمان بودشان چنان قدرتمند و با شکوه اند که ما نمی‌توانیم حضورشان

را دریابیم. اما وقتی که از پیش ما میروند نرم نرم آهسته آهسته درک می‌کنیم.

باز می‌شناسیم. می فهمیم که آنان چه بودند. چه می گفتند و چه

می خواستند. ما همیشه عاشق این آدمها هستیم . هزار حرف داریم برایشان.

اما وقتی در برابرشان قرار می‌گیریم قفل بر زبانمان می‌زنند. اختیار از ما سلب

می‌شود. سکوت می‌کنیم و غرقه در حضور آنان مست می‌شویم و درست

در زمانی که می‌روند یادمان می آید که چه حرفها داشتیم و نگفتیم. شاید

تعداد اینها در زندگی هر کدام از ما به تعداد انگشتان دست هم نرسد.

داستان ايمان واقعي

روزي بازرگان موفقي از مسافرت بازگشت و متوجه شد خانه و مغازه اش در غياب او آتش گرفته و کالا هاي

گرانبهايش همه سوخته و خاکستر شده اند و خسارت هنگفتي به او وارد امده است .

فکر مي کنيد آن مرد چه کرد؟!خدا را مقصر شمرد و ملامت کرد؟ و يا اشک ريخت ؟

او با لبخندي بر لبان و نوري بر ديدگان سر به سوي آسمان بلند کرد و گفت : "خدايا ! مي خواهي که

اکنون چه کنم؟

مرد تاجر پس از نابودي کسب پر رونق خود ، تابلويي بر ويرانه هاي خانه و مغازه اش آويخت که روي آن ن

وشته بود :

مغازه ام سوخت ! اما ايمانم نسوخته است ! فردا شروع به کار خواهم کرد!

*********************************************************************

(( زیباترین قلب ))

روزی مرد جوانی وسط شهری ایستاده بود و ادعا می کرد که زیبا ترین قلب را

درتمام آن منطقه دارد.جمعیت زیاد جمع شدند. قلب او کاملاً سالم بودو هیچ

خدشه‌ای بر آن وارد نشده بود و همه تصدیق کردند که قلب او به راستیزیباترین

قلبی است که تاکنون دیده‌اند. مرد جوان با کمال افتخار با صداییبلند به تعریف

قلب خود پرداخت.

ناگهان پیر مردی جلوی جمعیت آمد و گفت که قلبتو به زیبایی قلب من نیست.

مرد جوان و دیگران با تعجب به قلب پیر مرد نگاهکردند قلب او با قدرت تمام

می‌تپید اما پر از زخم بود. قسمت‌هایی از قلباو برداشته شده و تکه‌هایی

جایگزین آن شده بود و آنها به راستی جاهای خالیرا به خوبی پر نکرده بودند

برای همین گوشه‌هایی دندانه دندانه درآن دیدهمی‌شد. در بعضی نقاط

شیارهای عمیقی وجود داشت که هیچ تکه‌ای آن را پرنکردهبود، مردم که به

قلب پیر مرد خیره شده بودند با خود می‌گفتند که چطور اوادعا می‌کند که

زیباترین قلب را دارد؟

مرد جوان به پیر مرد اشاره کرد و گفت تو حتماًشوخی می‌کنی؛ قلب خود را با

قلب من مقایسه کن؛ قلب تو فقط مشتی رخم وبریدگی و خراش است .پیر مرد

گفت: درست است. قلب تو سالم به نظرمی‌رسد اما من هرگز قلب خود را با

قلب تو عوض نمی‌کنم. هر زخمی نشانگرانسانی است که من عشقم را به

او داده‌ام، من بخشی از قلبم را جدا کرده‌امو به او بخشیده‌ام. گاهی او هم ب

خشی از قلب خود را به من داده است که بهجای آن تکه‌ی بخشیده شده قرار

داده‌ام؛ اما چون این دو عین هم نبوده‌اندگوشه‌هایی دندانه دندانه در قلبم وجود

دارد که برایم عزیزند؛ چرا کهیاد‌آور عشق میان دو انسان هستند. بعضی وقتها

بخشی از قلبم را به کسانیبخشیده‌ام اما آنها چیزی از قلبشان را به من نداده‌اند

، اینها همینشیارهای عمیق هستند. گرچه دردآور هستند اما یاد‌آور عشقی

هستند کهداشته‌ام. امیدوارم که آنها هم روزی بازگردند و این شیارهای عمیق

را باقطعه‌ای که من در انتظارش بوده‌ام پرکنند، پس حالا می‌بینی که زیباییواقعی

چیست؟

مرد جوان بی هیچ سخنی ایستاد، در حالی که اشکاز گونه‌هایش سرازیر

می‌شد به سمت پیر مرد رفت از قلب جوان و سالم خودقطعه‌ای بیرون آورد و

با دستهای لرزان به پیر مرد تقدیم کرد پیر مرد آن راگرفت و در گوشه‌ای از قلبش جای داد و بخشی از قلب

پیر و زخمی خود را بهجای قلب مرد جوان گذاشت.مرد جوان به قلبش نگاه کرد؛

دیگر سالم نبود، اما از همیشه زیباتر بود زیرا که عشق از قلب پیر مرد به قلب او

نفوذ کرده بود...

(( فرشته کوچک و زیبا ))

درِ مطب دکتر به شدت به صدا درآمد. دکتر گفت در را شکستی! بیا تو. در باز شد

و دختر کوچولوی نه ساله ای که خیلی پریشان بود به طرف دکتر دوید و گفت :

آقای دکتر! مادرم! مادرم! و در حالی که نفس نفس میزد ادامه داد : التماس

میکنم با من بیایید، مادرم خیلی مریض است. دکتر گفت : باید مادرت را اینجا ب

یاوری، من برای ویزیت به خانه کسی نمیروم. دختر گفت : ولی دکتر، من

نمیتوانم، اگر شما نیایید او میمیرد! و اشک از چشمانش سرازیر شد.

دل دکتر به رحم آمد و تصمیم گرفت همراه او برود. دختر، دکتر را به طرف خانه 

راهنمایی کرد، جایی که مادر بیمارش در رختخواب افتاده بود. دکتر شروع کرد

به معاینه و توانست با آمپول و قرص، تب او را پایین بیاورد و نجاتش دهد. او تمام

شب را بر بالین زن ماند، تا صبح که علایم بهبودی در او دیده شد. زن به سختی

چشمانش را باز کرد و از دکتر به خاطر کاری که کرده بود تشکرکرد. دکتر به او

گفت : باید از دخترت تشکر کنی، اگر او نبود حتماً میمردی! مادر با تعجب گفت

: ولی دکتر، دختر من سه سال است که از دنیا رفته! و به عکس بالای تختش

اشاره کرد. پاهای دکتر از دیدن عکس روی دیوار سست شد. این همان دختر بود!

یک فرشته کوچک و زیبا ...

(( هر چیزی ممکن است ))

با خودم فکر می کردم تحقق رویاهایم غیر ممکن است،اما خدا گفت :
«هر چیزی ممکن است»
گم شده بودم،گیج بودم،فکر می کردم هیچ وقت جوابی پیدا نخواهم کرد،اما

خدا گفت :

«من هدایتت خواهم کرد»
خود را باختم،فکر می کردم نمی توانم،از عهده اش بر نمی ایم ،اما خدا گفت :

« تو از عهده ی هر کاری بر می ائی»
غمگین بودم،احساس کردم زیر کوهی از نا امیدی گیر افتادم ،اما خدا گفت:

« غمهایت را روی شانه های من بریز»
فکر کردم نمی توانم،من انقدر باهوش نیستم،اما خدا گفت :

« من به تو خرد لازم را می دهم»
بار گناهانم رنجم می داد ،برای کارهای بدی که کرده بودم از خود عصبانی

بودم،اما خدا گفت :

«من تو را می بخشم»
از خودم بدم می امد ،فکر می کردم هیچ کس مرا دوست ندارد ،اما خدا گفت :

«من به تو عشق می ورزم »
گریه می کردم،زیرا تنها بودم،اما خدا گفت :

« من همیشه با تو هستم 

 (( راز محبت ))

شخصی دیوار خانه اش را برای نوسازی خراب می کرد ، خانه های ژاپنی دارای

فضایی خالی بین دیوارهای چوبی هستند ، این شخص در حین خراب کردن دیوار در بین ان مارمولکی را دید که میخی از بیرون به پایش کوفته شده است .

دلش سوخت و یک لحظه کنجکاو شد ، وقتی میخ را بررسی کرد تعجب کرد این

میخ ده سال پیش هنگام ساختن خانه کوبیده شده بود

چه اتفاقی افتاده ؟ مارمولک ده سال در چنین موقعیتی زنده مونده !!! در یک

قسمت تاریک بدون حرکت .چنین چیزی امکان ندارد و غیر قابل تصور است.متحیر

از این مساله کارش را تعطیل و مارمولک را مشاهده کرد.

تو این مدت چکار می کرده ؟ چگونه و چی می خورده ؟همانطور که به مارمولک

نگاه می کرد یکدفعه مارمولکی دیگر با غذایی در دهانش ظاهر شد !!! مرد

شدیدا منقلب شد .ده سال مراقبت ، چه عشقی ! چه عشق قشنگی !!! 

اگر موجود به این کوچکی بتواند عشق به این بزرگی داشته باشد

پس تصور کنید ما تا چه حدی می توانیم عاشق شویم اگر سعی کنیم.

(( قلب جغد ))

 جغدی روی کنگره های قدیمی دنیا نشسته بود. زندگی را تماشا میکرد. رفتن

و ردپای آن را. و آدمهایی را می دید که به سنگ و ستون، به در و دیوار دل

می بندند. جغد اما می دانست که سنگ ها ترک می خورند، ستون ها فرو می ریزند، درها می شکنند و دیوارها خراب می شوند.

او بارها و بارها تاجهای شکسته، غرورهای تکه پاره شده را لابلای خاکروبه های

کاخ دنیا دیده بود. او همیشه آوازهایی درباره دنیا و ناپایداری اش می خواند و

فکر می کرد شاید پرده های ضخیم دل آدمها، با این آواز کمی بلرزد.

روزی کبوتری از آن حوالی رد می شد، آواز جغد را که شنید، گفت: بهتر است

سکوت کنی و آواز نخوانی. آدمها آوازت را دوست ندارند. غمگین شان می کنی.

دوستت ندارند. می گویند بدیمنی و بدشگون و جز خبر بد، چیزی نداری. 

قلب جغد پیر شکست و دیگر آواز

نخواند.

 سکوت او آسمان را افسرده کرد. آن وقت خدا به جغد گفت: آوازخوان

کنگره های خاکی من! پس چرا دیگر آواز نمی خوانی؟ دل آسمانم گرفته است.

جغد گفت: خدایا! آدمهایت مرا و آوازهایم را دوست ندارند.  

 خدا گفت: آوازهای تو بوی دل کندن می دهد و آدمها عاشق دل بستن اند.

دل بستن به هر چیز کوچک و هر چیز بزرگ. تو مرغ تماشا و اندیشه ای! و آن که

می بیند و می اندیشد، به هیچ چیز دل نمی بندد. دل نبستن سخت ترین و

قشنگ ترین کار دنیاست. اما تو بخوان و همیشه بخوان که آواز تو حقیقت است

و طعم حقیقت تلخ. جغد به خاطر خدا باز هم بر کنگره های دنیا می خواند و

آنکس که می فهمد، می داند آواز او پیغام خداست . 

(( نامه آبراهام لینکن به آموزگار پسرش ))

به پسرم اینگونه درس بدهید:  او باید بداند که همه مردم عادل و همه

آنها صادق نیستند. اما به پسرم بیاموزید که به ازاء هر شیاد، انسانهای

درست و صدیق وجود دارند.

به او بگویید به ازاء هر سیاستمدار خودخواه، رهبر با حمیتی هم وجود

دارد.به او بیاموزید که به ازاء هر دشمن، دوستی هست.

می دانم که وقت می گیرد، اما به او بیاموزید، اگر با کار و زحمت

خودش، یک دلار کاسبی کند بهتر از این است که جایی روی زمین پنچ

دلار پیدا کند.

به او بیاموزید که از باختن پند بگیرد و از پیروز شدن لذت ببرد.او را از

غبطه خوردن برحذر دارید.به او نقش و تاثیر مهم خندیدن را یادآور شوید.

اگر می توانید، به او نقش مهم کتاب در زندگی را آموزش دهید.به

او بگویید تعمق کند.به پرندگان در حال پرواز در دل آسمان دقیق شود.

به گلهای درون باغچه،به زنبورهایی که در هوا پرواز می کنند، دقیق

شود.به پسرم بیاموزید که در مدرسه بهتر این است که مردود شود، اما با تقلب به قبولی نرسد.

به پسرم یاد بدهید با ملایم ها، ملایم و با گردن کشها، گردن کش باشد.

به او بگویید به عقایدش ایمان داشته باشد، حتی اگر همه در جهت

خلاف او حرف بزنند.به پسرم یاد بدهید که همه حرفها را بشنود و

سخنی را که به نظرش درست می رسد انتخاب کند.

ارزشهای زندگی را به پسرم آموزش دهیداگر می توانید به پسرم یاد

بدهید که در اوج اندوه تبسم کند.به او بیاموزید که در اشک ریختن

خجالتی وجود ندارد.

به او بیاموزید که می تواند برای فکر و شعورش مبلغی تعیین کند. اما

قیمت گذاری برای دل بی معناست.به او بگویید تسلیم هیاهو نشود

و اگر خود را بر حق می داند پای سخنش بایستد و با تمام قوا بجنگد.

در کار تدریس به پسرم ملایمت به خرج دهید اما از او یک ناز پروده

نسازید.

بگذارید که شجاع باشد.به او بیاموزید که به مردم اعتقاد داشته باشد.

توقع زیادی است اما ببینید که چه می توانید بکنید. پسرم کودک کم

سال بسیار خوبیست.

آیا شما نیز با این عقاید موافقید ؟