نگین علوم

می دانید که کره ی زمین در منظومه ی شمسی قرار داردواین منظومه یکی از زیر مجموعه های کهکشان راه شیری است .این کهکشان زیبایکی از میلیاردها کهکشان موجود در دنیا است،به همین جهت لازم دیدم که درموردش مطالبی بدانید.

امیدوارم استفاده کنید.

کهکشان راه شیری ،یک کهکشان مارپیچی باچند بازو می باشد،حتی بایک تلسکوپ کوچک می توان میلیونها ستاره ی آن را مشاهده کرد.بازوهای آن به نام های برساووش- قوس - قنطورس- ماکیان- بازوی جبار معروفند.منظومه ی شمسی در بازوی جبار قرار دارد.

تعداد ستاره های کهکشان راه شیری بین 200 تا400 میلیارد تخمین زده شده است.

قطر آن در حدود صد هزار سال نوری و ضخامت آن هزار سال نوری است.

همان طور که در تصویر بالا مشاهده می کنید،قسمت مرکز کهکشان که از بقیه ی جاها پر نور تر می باشد،قرص کهکشان نام دارد. این قسمت شامل سحابی های پخشی،ستاره های جوان ،خوشه های باز و...می باشد.در حالی که هاله ی اطراف ان در برگیرنده ی ستاره گان پیر  و 200 خوشه ی کروی است.

سن کهکشان به 6.5 بیلیون سال تخمین زده می شود!!!!!!!!!!!!!

خور شید به همراه منظومه ی خود در فاصله ی 26 هزار تا 28 هزار سال نوری از قرص کهکشان قرار داردو با سرعت 254 کیلومتر بر ثانیه هر 250 میلیون سالیک بار حول قرص آن می چرخد.

با بررسی 28 ستاره که در نزدیکی مرکز کهکشان قرار دارند،مشخص شده است که  سیاه چاله ای با جرم حدود 4 میلیون برابر جرم خورشید در آنجا قرار دارد!!!!!!!!!!

جرم کهکشان در حدود 3تریلیون برابر جرم خورشید بدست آمده است.

اخیرا"دانشمندان می دانند که بیشترین جرم کهکشان ناشی از هاله ی تاریک است.

این ماده ی تاریک شامل سیاه چاله های با جرم ستاره ای ، اجرام ماکو که شامل کوتوله های قهوه ای  ( ستارگانی که بدلیل جرم کم نتوانسته اندواکنش های هسته ای را شروع کنند) کوتوله های سفید و کوتوله های ضعیف و کوتوله های کم جرم قرمز وذرات زیر اتمی می باشد.

در این قسمت لازم دیدم که در مورد برخی از واژه های استفاده شده در این مقاله توضیح دهم.امید وارم مفید باشد:

سال نوری:مسافتی که نور در مدت یک سال ، باسرعت 300 هزار کیلو متر برساعت می پیماید.

سیاهچاله :توده ای باجرم خیلی زیاد و قدرت جاذبه ی فوق العاده زیاد به طوری که حتی نور را جذب کرده و ناپدید می کند.

سحابی : ابر یا هر چیز دیگری است که از گرد و غبار و گاز میان ستاره‌ای تشکیل

شده است.

کو توله ی سفید: این اصطلاح برای توصیف آخرین مرحله از مراحل تکامل هر 

ستاره ای که جرم آن به اندازه ی جرم خورشید ویا کمتر از آن می باشد، است. در  

این مرحله سوخت هسته ای ستاره تمام می شود ودر نتیجه بسیار فشرده وکوچک 

شده و به جسمی کم نور ،کوچک وسرد تبدیل می شود.

ک داستان قدیمی:

خداوند "هرمس " در ماموریتی از جانب "زئوس" ،"هرکول" نوزاد را بر سینه ی "هرا" که خفته بود،گذاشت.نوزاد با تغذیه از این شیر خدایی ،چنان قوی .قدرتمند می شود،که 

مثل ومانند نداشت.وقتی که "هرا " از خواب بیدار می شود ، "هرکول" کوچک را با شدت و سرعت از سینه ی خود جدا کرد.شیر او، تا دور دست ها ی آسمان پاشیده وراه شیری را به وجود آورد.